Tranquilo at Panama

Rond middernacht kwamen we aan in Luna's castle, een gezellig hostel midden in de leuke wijk Casco Viejo. Leg maar gerust de nadruk op gezellig want er zaten nogal wat bars in en rondom het hostel en in Panama houden ze best van een feestje. Een taxichauffeur vertelde dat de overheid het uitgaan aan banden had gelegd omdat mensen dat hier zo'n beetje 24/7 deden. Werken doen ze ook wel maar regelmatig halen ze voor 5 dollar een artsenverklaring dat ze ziek zijn en feesten ze er ondertussen vrolijk op los. Kan je je niet voorstellen dat zoiets in Nederland kan maar hier zijn de dokters niet zo moeilijk hahah. De receptie van het hostel was al gesloten en omdat we geen Spaans kunnen werd het meteen lastig toen de bewaker ons probeerde uit te leggen dat we tot half 7 moesten wachten, dat was ff minder maar gelukkig hadden ze een goeie bank en waren we zo moe dat zelfs slapen op een houten plank mogelijk was haha. De volgende dagen stonden vooral in het teken van bijkomen van de jetlag. Ondertussen liepen we rond in de oude wijk Casco Viejo en fietste we in zo'n grote familie fiets door Panama heen wat erg grappig was. We spotte onderweg een wasbeer en pelikanen die regelmatig een snoekduik maakte voor hun hapje. Na een aantal dagen waren we wel weer wat bijgekomen en zijn we naar het nationaal park Metropolitano gegaan, een park dat zo'n beetje in Panama city ligt. We hadden een prachtig uitzicht over de stad en skyline en zagen kikkers, schildpadden, hagedissen en mooie vogeltjes. Ook spotte we de eerste luiaard van deze trip! Schattige harige beestjes die zou lui zijn dat ze alleen maar liggen te chillen in een boom en 1x in de 2 weken naar beneden gaan om te poepen thats it, zo grappig!. We liepen de trails van het park en bij laatste belandde we midden in een tropische regenbui waardoor we compleet doorweekt waren. Als het op het weer aankomt in Panama is het net als in Nederland niet te vertrouwen haha. De dag erna hadden we een toer naar San Blas eilanden geboekt. De San Blas eilanden is een eilandengroep met 357 eilanden aan de Caribische kust van Panama, er wonen voornamelijk Kuna Indianen. Het was een hobbelig, heuvelig en bochtig (lees eng) tochtje om hier te komen maar onderweg spotte we wel een toekan :-). En de tocht was het helemaal waard! Wauw wat is dat prachtig! Kleine eilandjes met witte stranden, blauwe zee. Sommige eilandje zo klein dat er maar 1 hutje en 5 palmbomen opstond (daar leefde nog echt een familie ook) zoo mooi! We bleven 1 nachtje slapen op een iets groter eiland maar alsnog was je in 1 minuut aan de andere kant van het eiland hihi. We bezochten 4 andere eilanden waar we snorkelden we zagen mooie vissen, zeesterren, koralen en ook een schipwrak waar altijd gegarandeerd vissen en koralen zijn<3 De onderwater wereld blijft me steeds weer verbazen. Snachts sliepen we in een bamboo hutje met het geluid van de oceaan op de achtergrond <3 helaas konden we ons maar 1 nachtje slapen veroorloven want verblijven op de San Blas eilanden is voor ons budget backpackers een rib uit ons lijf maar het was het helemaal waard. Helemaal relaxt en met een goed kleurtje kwamen we terug in Panama city. Daar gingen we ons voorbereiden op de komst van de halve familie+ aanhang van Christien. We stippelde een route uit met wat opties. Ook bezochte we de lokale vismarkt. Het was naast de oceaan en de vis lag zo'n beetje vanuit de zee op ons bord. Heerlijke ceviche (rauwe vis in citroensap met kruiden) echt heerlijk! vooral de octopus was erg lekker. Christien dronk van de zenuwen zo'n beetje de hele bar leeg en daardoor kreeg ik het ook wel een beetje zenuwen want zag het al helemaal voor me dat ze straks zo dronken als een torretje mee moest naar het vliegveld. Maar het viel allemaal reuze mee haha. We namen de taxi naar het vliegveld maar door de file viel ons hele verwelkom idee deels in duigen maar gelukkig was daar een oplossing voor want er stond een fanfare op het vliegveld daar werd je eng van, toen ze begonnen te spelen kwam het dak bijna naar beneden. Ze dachten even dat wij dat hadden geregeld maar kwamen er al snel achter dat het bestemd was voor een bekende bokser die een wedstrijd gewonnen had en toevallig in hetzelfde vliegtuig zat. Maar alsnog was het een leuke binnenkomer. Slapen in een hostel was nieuw voor de meeste en de meest grappige vragen en nodige foto's van de dormbedden werden gemaakt haha ;-). De volgende dag gingen we naar het Panamakanaal. Dit kanaal verbind de Caribische oceaan met de Grote oceaan en is een enorme inkomstenbron voor Panama. Bizar hoe dat geregeld is. De schepen gaan door drie sluizen heen en komen steeds wat hoger te liggen. Vaak millimeter werk want de schepen van tegenwoordig worden steeds groter. Daarom zijn ze nu nieuwe grotere sluizen aan het maken. Wat ze nu doen met een groot schip is dat ze de containers met een trein van de ene naar de andere kant vervoeren en dat wordt de vracht met een ander schip verder verscheept. We zagen een schip door de sluizen gaan en keken een film over de historie van het Panamakanaal. Het heeft veel jaren en helaas ook levens gekost om dit te maken. Door de vele ziektes stierven er veel mensen. Onderweg maar het kanaal zagen we veel begraafplaatsen van overleden arbeiders. In de middag gingen we maar de vismarkt en liepen we door de wijk Casco Viejo heen. De volgende dag gingen we naar het nationale park Soberania. We ging eind van de ochtend en dat is eigenlijk te laat omdat vroeg in de ochtend of begin van de avond de bestrijd is om de dieren te spotten. De natuur was prachtig en gelukkig zagen we nog wel wat dieren zoals zwarte kikkers met groen/gele stippen, veel hagedissen en aapjes werden gespot. Christien, Anneke en ik besloten de trail helemaal uit te lopen en terug. Dat hebben we geweten want de hele weg terug regende en onweerde het. Het geluid van een brulaap zorgde voor de nodige angst maar uit eindelijk zijn we heelhuid teruggekomen! Onderweg zagen we een luiaard die in een boom klom dat was echt gaaf om te zien! Wat zijn die beesten sloom maar zoo schattig! Ondertussen hadden Ronald en Paul onze roadtrip busje opgehaald en reden we vanuit daar naar de volgende bestemming. Dat was nog best een dingetje met al die regen die maar bleef vallen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een hostel in El Valle dat plek had en nog een zwembad ook. Dat was wel lekker om ff af te koelen want het is en blijft bijzonder warm zelfs na zo'n regenbui. De volgende dag bezochten we de lokale markt waar we leuke souvenirs scoorde en vervolgde we de trip naar Chiriqui. Paul en ik hadden een mooi hostel gevonden dachten we maar toen we daar na een barre tocht ;-p aankwamen was het zo vreselijk, ik denk dat zo'n beetje alle vliegen en torren van heel Amerika daar hun slaapplek hebben want het was vergeven van de insecten daar, niet te doen. Dus besloten Aad, Christien en ik te gaan zoeken naar een ander hostel. We vonden een hostel maar die was al vol. We reden terug naar de weg over een modderig paadje waarbij we de auto een beetje vast kwam te zitten en toen ik uitstapte om te kijken stapte ik precies in een mierennest, wat een etter beesten zijn dat zeg maargoed heb ik dat ook weer eens meegemaakt :-p. Gelukkig kregen we de auto weer snel op het rechte pad en zochten we verder. We vonden nog een hostel maar dat was een hike van 15 min om het te bereiken. Ondertussen was het al en uurtje of half 11 en hadden we niet zoveel keus meer. Paul en Anneke gingen de hike maken naar het hostel om te zien of er plek was en een tijdje later werden we gebeld dat er plek was. De zaklampen kwamen tevoorschijn en we gingen ook de duistere jungle in op naar het hostel :-p. Na een klimtochtje kwamen we aan bij het hostel en de naam van het hostel voelde zoals het was 'lost and found :-p. Een gezellig hostel met een bar, dat was erg gezellig!. Sochtends hadden we een prachtig uitzicht over de jungle en dat was heerlijk wakker worden! Na het ontbijt besloten we verder te gaan, op naar de eilandengroep Bocas del Torro <3. Dit zijn wat grotere eilanden dan San Blas. We verbleven een paar dagen in een hostelresort op Isla de Solarte. Een prachtige lokatie met een zwembad erbij. Hier vermaakte we ons wel en dat hadden we wel verdiend na al dat reizen. Aad verbrande flink zijn rug en Christien en ik kwamen op het (geniale) idee om plakjes komkommer op zijn rug te leggen. Die moesten er na een uurtje weer af en we beloofde plechtig om het er af te komen halen. Maar wij we waren in slaap gevallen met als gevolg dat hij de volgende ochtend wakker werd met plakjes komkommer die ingedroogd en vastgeplakt zaten op zijn rug en de pijn eerder erger maakte dan dat het verlichting gaf :-|. Ooeps.
Die dag besloten we naar het snorkelpunt te gaan. Christien, Ronald, Anneke en Paul gingen er lopend naar toe en de rest met de watertaxi. Daar aangekomen wachtte we een paar uur op rest maar ze kwamen maar niet, ik nog zoeken maar niemand kunnen vinden. Na 2 uur kwamen Christien en Ronald aan met de watertaxi. Bleek de route die zo duidelijk leek op de kaart totaal niet te kloppen. Uiteindelijk nog gesnorkeld en prachtige vissen, kreeften en barracuda's gezien! Toen we daarna de watertaxi terugnamen waren Anneke en Paul bij het hostel. Ze hadden de weg terug uiteindelijk gevonden na eerst ernstig verdwaald te zijn! In de avond gingen we met een gedeelte van de groep naar Bocas city om te eten. Een prachtige boottocht, het was zo helder en er waren duizenden sterren te zien <3. Op terugweg zelfs onweer in de bergen wat een prachtig gezicht was. Bocas city is een gezellig stadje en ik keek er dan ook erg naar uit om er naar toe te gaan en daar nog een tijdje te zijn. De volgende dag gingen we een toertje doen. Eerst gingen we naar dolphin bay. Daar spotte we een aantal dolfijnen, supergaaf om te zien :-). Hierna bezochten we nog 2 eilanden waarvan 1 echt bounty en gingen we snorkelen. Ik zag van die vliegende visjes die in schollen boven het water uitjumpte, prachtig gezicht. Het was weer een bijzonder warme dag dus verscholen we ons regelmatig onder de palmbomen. Aan het einde van de toer kwamen we langs het luiaard bos waar we nog een luiaard spotte, alhoewel ik zag em niet dit keer want de luiaard is nogal goed in verstoppen. Hierna gingen we naar Bocas city waar we een hostel hadden geboekt. Christien en Ronald hadden zichzelf opgeofferd om terug te gaan naar Panama city om de bus terug te brengen want die hadden we nog steeds en die moest de volgende dag terug zijn in Panama city. We hadden nog gekeken voor een andere locatie om de auto terug te brengen maar die bleek er niet te zijn helaas. De volgende ochtend was het voor Aad alweer tijd om terug te vliegen naar huis. Hij vloog vanaf Bocas naar Panama terug met een klein vliegtuigje. Het vliegveld was klein en de landingsbaan werd ook als voetbalveld voor de plaatselijke voetbalclub gebruikt haha. Die middag hebben Anneke en ik wat door het stadje gewandeld en eind van de middag stonden we klaar bij het vliegveld om Ronald en Christien op te halen, die waren van Panama city terug naar Bocas gevlogen. In de avond gingen we naar een bar aan het water, erg gezellig vooral omdat het ladiesnight was ;-p. Free drinks! Helaas voor mij gold dat alleen voor de drankjes met alcohol dus sloot ik een deal met de mannen dat ik drankjes voor hun zou halen en hun mij zouden voorzien van drankjes. Aangezien het drink tempo nogal hoog lag was dat een goeie deal voor hun haha. We ontmoette een nogal bijzonder stel die ongetwijfeld uit Colombia het één en ander aan pilletjes hadden meegenomen waardoor ze nogal heftige bijzondere trekjes hadden, vooral in hun gezicht:-p. Na een leuke avond gingen we terug. De volgende dag gingen we om verschillende redenen naar een ander hostel op zoek waar we nog een nachtje bleven en de volgende dag gingen we met een shuttlebus naar de grensovergang!! Op naar de volgende stempel in m'n paspoort die door de regen een beetje aangetast is haha. Op naar Costa Ricaaaaaa!!!! :-)

Leuk dat je m'n blog hebt gelezen!
Doordat ik de tranquilo style nogal overgenomen heb ben ik nogal laat met de blog en heb ik deze pas geschreven in Nicaragua :-|. De blog over Costa Rica volgt binnenkort.

Liefs, Annemarie